Sokak Çocukları Şiiri - Döner Özeke

Köprü altı meskenleri yuvaları onların
Gazeteler yorganıdır yatagıdır bunların
Ne derlerse desin kusurlarını bulmayın
Kucak açın Sevgi verin okşayın siz onları

Nerde oyuk kuytu virane köşeler de
Anasız Babasız yuvasız sıcak çorbasız
Başı açık yalın ayak çırılçıplak çorapsız
Kuçak açın Sevgi verin okşayın siz onları

Sokaklar köprüler Meskeni olmuş onların
Gül yüzleri nasıl sararmış solmuş bunların
Bu dünyada kimsesizlik ne kadar zormuş
Kucak açın sevgi verin okşayın siz onları

Ellerinde hep zehir bira şarap içki şişeleri
Kahreden bu acı hayata tiner çekerler
Sen ne söylersen söyle onlar içerler
Kucak açın sevgi verin okşayın siz onları

Ne anası ne babası sokaklardır yuvası
Onlarda bir zaman ana baba yavrusu
Ne amca var ne dayısı her yıl artıyor sayısı
Kucak açın onlara sevgi verin okşayın

Sokak cocuğu diye hor görmeyin onları
Evladını düşün sonra sorgula onları
Nasıl kurtarırız bunları sende uygula
Kucak açın sevgi verin okşayın siz onları

Bu sokak çocukları neden böyledir deme
Bu gün onlara ise yarında bizlere dir
Deme lütfen deme neme lazımdır bana
Kucak açın sevgi verin okşayın siz onları

Kimsesizlik başını almış çaresizlik gidiyor
Ne devlet ne millet buna artık dur demiyor
İki kilo baklava çalan çocuk hapis yatıyor
Kuçak açın sevgi verin okşayın siz onları

Döner'im söyleyecek söz bulamadım
Bunları gördükce ben mutlu olmadım
Birgün aradım ki ben morgda buldum
Kucak açın sevgi verin okşayın siz onları

DÖNER TEMÜR
19.01.2005
ANKARA