Sokak Çocuğuyum Ben Şiiri - Sadık Toraman

Yaşadığımın farkında mısınız?
Tükürülen bir çöp bidonunun içinde umutlarım.
Bazı geceler çocuk olurum.
Büyürüm, bazı geceler kendi dünyamda.
Bir cıgara bir ekmek parası diye yalvarır dudaklarım.
Kirli suratıma bir hayat, bir de aynalar gülmez.
Çocuklarınızın ellerinden tuttuğunuz gibi…
Tutar mısınız ellerimden tiksinmeden?
Bıçak gibi kesen soğukları bilir misiniz?
Köşe başındaki fırının sıcak ekmek kokusunu;
Anne kaç ekmek demenin özlemini bilir misiniz?
Kimliğim yok abi sokak çocuğuyum ben!
Babasızlığın ne demek olduğunu bilirmisiniz?
Hey be sokaklarda kulağınızı çekecek bir sürü baba var ya!
Yıldız manzaralı bir sürü ev barındırır beni.
O yüzden hiç sevmem kışı…
Hayat kartopunu sıkıp suratıma kimsesizliği atmış,
Yaşadığımın farkında mısınız?
Bir yüreğim var sizinki kadar sıcak.
Güneşte çiçek sulamayı,
Sınıfın içinde tahtaya yazılar yazmayı,
Resimler ve renk renk gökkuşağı çizmeyi isterdim…
Sesimi duyan var mı bir gözyaşına razıyım ben.