Adımı insanlar koymuş habersiz,
Ben bir sokak çocuğuyum bilirsin.
Köprü altında doğmuşum kimsesiz,
Ben bir sokak çocuğuyum bilirsin.
Yastığım, dirseğim yakam, yorganım,
Çöpler mutfağım dır yoklarım yorgun,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Irk, meçhul yol, meçhul, melez gen meçhul,
Baba, meçhul anne, meçhul ben, meçhul,
Huyum, meçhul soyum, meçhul kan, meçhul,
Ben bir sokak çocuğuyum bilirsin.
ONU MEÇHULLERE KATANLAR UTANSIN...KİM İSTER ÖYLE YAŞAMAK... Mükemmel bir anlatım Kutlarım şair. Nicelerine Esenlikle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta