Sokak çocuğumuyum ben Şiiri - Şengül İht ...

Sorumsuz dünyanın
Umarsız yolcusuyum ben
Gündüz sokak akşam sokak
Sabahlarım yok benim
Saldınız dümensiz sandallarla
Rotam yok yönüm belli değil

Hani ana baba vardıya
Hikayeden
İnanmayın börtü böcek
Çamur diken
Adımı sormayım
Yüzüme bakın yeter

Her yanımdan bellidir
Hadi diyin çekinmeyin
Anasız babasız
Orda burada umarsız
Bana kimlik sormayın
Olsa söylerim inanın
Bakın böyle çağırın
Sokak çocuğuyum ben
Sordunuz mu dünyaya getirirken
Çelişmedim kendimle
Çığlık çığlığa doğarken
Eften püften bir ad koydunuz
Asıl adını sokaktan al dediniz
Anlamadım hangi isimle seslendiniz
Anamın baba adı alimi
Babamın ana adı ayşemi
Yeni doğan bebeklere verilirmiş

Doğdum da büyümedim mi
Tarihi bellimi ne vakit koydunuz ismimi kafa kağıdı diyorlar
Adam olan herkeste varmış
Benim hiç olmadı
Adam değimliyim şimdi
Doğum yeri yılı
Hadi birde memleketi
Vatandaşlık diyorlar
Oda numaralı
Ben bir numarada mıyım
Yoksa koca bir hiç mi
Ne zaman getirdiniz
İçimi parçalayan bu boş araziye beni

En dokunaklı sahnenin
En dramatik oyuncusu muyum ben
Körkütük kara gecelerde mi attınız sahneye
En karanlık ellerden mi geldi
İlk alkışım
Hayır istemiyorum alkışlamayın
Koyu gecelerde çekerim
Suçumu bilmediğim cezalarımı
Zemheride sıcak hayaller kuramam
Meret soğuk sırtımdan işler
Çıkar ciğerimden
İtemeleyin hor görmeyin
Severseniz bir umut olur bedenim
Çekinirseniz yaklaştığımda ürperirseniz
Bir kıvılcım olur gözlerim
Bir tane hadi neyse
Bin sokak çocuğu olur bedenim
Bakın orada
Küçük umutlardan
Bir bulutum var gökyüzünde
Damla damla yağmur olup yağacak elbet bir gün üstüme
Onun adını yalnız koydum çaresiz geçen gecelerde
Onun adı yalnız
Benimki sokak çocuğu
Dokunmayın ne olur
O benim umut bulutum
Fırtınalı gecelerde
Ne bulutum dağılsın
Nede serseri kurşunlara gelsin
Küçük bedenim
Sahip çıkın yüreğime
Çok değil ki beklediğim
Bir lokma bir hırka
Eğer fazla görmezseniz
Bir de sıcak yuva
Ana baba istemem
Olsaydık zaten
Sokak çocuğu olmazdım ben