Üşüyorum yalnız duygulardan uzak kimsesiz
Sokak çocuğu diyorlar bana vicdanlar hissiz
Ben kimim diye soruyorum kendime bilgisiz
Beni gören var mı? soruyorum size kendimi
Çöplüklerde ararım kokuşmuş bir lokma ekmek
Gururum el vermiyor kimseden bir şey istemek
Sıcak bir yuvaya kavuşmak bendeki tek dilek
Korkuyorum söylemeye, anlatmaya kendimi
Bakışlar dokunur yakar yüreğimi derinden
Tiksiniyor her gören beni vuruyor içimden
Kulak verin bana gerçekleri dinleyin benden
Belki o zaman sizlere anlatırım kendimi
Kayıt Tarihi : 6.3.2012 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başarılarınızın devamı dileklerimle sevgile ve saygılar.
TÜM YORUMLAR (1)