Sokak Çocuğu Şiiri - Mustafa Kemal ŞEN

sokak çocuğu
Bu çatlamış, küçücük ve simsiyah eller
bir sevgi bekler üç beş kuruştan ziyade
“günahı omuzlarında günahkârların” der
bakanların gözlerindeki bir anlık ifade

küçük bedenlerinde birkaç litre kan
yetmez taşları ısıtmaya, taş yine soğuk
bazen yanaklarına doğru sessizce akan
gözlerindeki yaşlar soğuk, sesi de boğuk

şu sıcacık ve boş duran odalar, ona eza gibi
suç işlememiş cılız bedeni, ağır ceza gibi
sorgulamayan bakışları yıldızsız bir feza gibi
korkutuyor ve acıtıyor sonsuzluğu ile beni

yine elden bir şey gelmez, etsem de tel’in
sokakları mı, yoksa çocukluğu mu kaldırmalı
rengini kaybetmiş güzelim başındaki her telin
hesabını veremeyecek bu dili, kesip atmalı