Elim bir eziyetle doğdum ben
Hep hasretle büyüdüm.
Kah bir sokak lambasının altında
Kah bir köşe başında uyudum
Ben hasretim herşeye
Kokusunu özlediğim bir anneye
İçimi ısıtacak sıcak bir yuvaya
Tebessüme, aşka, sevgiye
Gözlerimdeki aydınlığı görecek birine
Ben hayata hasretim, yaşamaya
Ben sokak çocuğuyum
Kaderine terk edilmiş, yalnızım
Ben mahallenin arka yüzüyüm
Seni sensizleştirenlerin ürünüyüm.
Şubat 2009
Salih SertKayıt Tarihi : 24.7.2010 23:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet içimizi acıtan bir yara sokak çocukları- onlarının derdine derman olmak bir nebzede olsa el uzatmak hepimizin görevidir- Ama en büyük sorumluluk devlete düşer- konu önemli umarım mesaj yerini bulur..kutlarım...
Bir sokak çocuğu gözüyle ., acı ama doğru bir bakış...
Kaleminize sağlık...
TÜM YORUMLAR (2)