Sokak Çocuğu Şiiri - Yorumlar

Hayrunisa Aşkın
93

ŞİİR


4

TAKİPÇİ

Bende insanım
Bir bedenim bir canım
Sokaklar barınağım
Uzatın elinizi sarın beni
Sevginize muhtacım

Elim yüzüm kirli diye

Tamamını Oku
  • Mahmut Nazik
    Mahmut Nazik 22.02.2010 - 18:18

    'NEDENSE HİÇ HAZZETMEYİZ ONLARDAN BİR AYIIMIZI YÜZÜMÜZE VURDUKLARI İÇİN BELKİ ASLINDA YORUM YAZMAYI HİÇ BECEREMEM ÇÜNKİ CİDDİ İŞ.. DAH ÇOK BENZER BİR DİZEMLE KATILMAYI YEĞLERİM.. SAYGILARIMLA DUYARLI YÜREĞİNİZİ KUTLARIM

    SOKAK ÇOCUKLARI
    Size derler ki
    Sokak çocukları
    Kim bilir şimdi nerede
    Ne halde nasıldır
    Mezar taşları kadar soğuk
    Annenizin kucakları
    İnsanlığın kör paraya satıldığı yerde
    Ninnisiz sevgisiz yürek kederde
    Yapayalnız yaşamak varmış kaderde

    Yılan dili zehir şırıngalarda
    Günahı yüreğini titretir şeytanın
    Dişleri damarda

    Çifte su verilmiş bakışları
    Kan çanağı gözleri
    Ateşi arzularda
    Dolup boşalırken kadehler
    Kimi ihanetin
    Kimi harami sevdaların peşinde
    Hoyrat eller dolaşırken döşünde
    Belki de
    Masmavi bir gökyüzüydü gözleriniz
    Annenizin düşünde

    Sokak çocukları
    Elleri elinde annesinin
    Bir yavru görseniz
    Dudaklarınız hüzün
    Bakışınız ıslak
    Dalar gider
    Yaşa durmuşgözleriniz
    Bir çift kara üzüm


    İşte bu çocuklar
    Sanki sabah
    Kar vadisinde uçan
    Bir sürü deli kargaya uyanırlar

    Dost tekmelerin acısıyken günler
    Mümkünü var mı?
    Geleceği güldürmenin
    Onlarla
    Daha doğmadan kesmiş hayat bağını

    Haytalara teslim olmuşuz parklarda
    Bir kez yakalanmışız
    Dokuz dağın hayduduna
    Mümkünü var mı?
    Geceyi öldürmenin
    Ören örmüş
    Daha siz doğmadan ağını

    Bayramlar aratırken arifeyi
    Sahte merhametlerin
    İhanetine uğramışken dünler
    Gayrı istesek de aşamayız bu Kaf dağını
    Şeytan görmüş gibi bakarken gözler
    Zehir gibi acı
    Bıçak gibi keserken sözler
    Ne mümkün
    Hem de tek başına
    Çöz çözebilirsen bu bela yumağını

    Oysaki
    Gözümüzde bir ana
    Bir babasınız hepiniz
    Kırk bin çiçekten
    Gökkuşağının yedi renginden
    Süzülüp gelir sevginiz
    Vura vurula
    Kıra kırıla
    Taşa kesmiş yüreğiniz
    Siz bunu göremezsiniz

    Siz ki
    Kemiklerine kadar
    Kibirli vakur
    İliklerine kadar günahkâr
    Gözünüz şeytana
    Diliniz bize lanet okur
    Nefes aldığımız için
    Tanrı’ya sitemkâr

    Oysaki siz
    Bize sırdaş
    Bize kardeş
    Bize yoldaş olabilirdiniz

    Onlar ki
    Sokak çocukları
    Zemheri ayazlarına kar etmez
    Ne civan
    Ne cengâver
    Ne de civanperçemli oluşları
    Kör gözler acımaz
    Ceylan oluşuna gözlerinin
    Açtırlar
    İt gibi dalaşırlar
    Bilirler istenmediklerini
    Bilirler sevilmediklerini
    Zemheri kurtları gibi
    Birlikte dolaşırlar
    Utanırlar
    Ar ederler gündüz yaşamaktan
    Yaşamın bittiği
    Umudun tükendiği yerde yaşarlar

    Acılarını kucaklayıp da yatarken
    En kuytu köşelerde
    Bela izlerini sürer
    Bulur gelir de
    Bulur da işer başlarına
    Onlar ki
    Her an ölümü ceplerinde taşırlar
    Onlar ki
    Her sabaha çıkışlarına şaşarlar

    Onlar ki
    Yaşamdan alacakları
    Yaşama hınçları var
    Kin tohumlar
    Yüreklerine sokaklar
    Borçlu onlara her şey
    Borçlu onlara sevdalar
    Sararmış yaprak gibi
    Titrer yürekleri
    Her dakika her saat
    Borçlu onlara
    Bu düzen bu sistem
    Küçümseyen
    Aşağılık bakışlarımızla aşağılayan
    Nasıra kesmiş duygularıyla
    Borçludur onlara
    Bir ömür
    Koskoca bir hayat

    Ey Salıncaklar
    Sallayanlar
    Sallananlar
    Ey dumanı tüten bacalar
    Kaşkoller ceketler urbalar
    Okula giden çocuklar
    Ey yakalar kurdeleler
    Hasta çocukların
    Alnını okşayan kutsal eller
    Renkler boyalar oyuncaklar
    Bebeler sallanan beşikler
    Alacağım olsun sizden
    Evlerden sızan
    Sıcacık ışıklar
    Alacağım olsun sizden
    Açılmış kucaklar
    Ey camlar camekânlar
    Tacirler tüccarlar
    Canların pazarlandığı mekânlar
    Suçlar töreler
    Dediler kodular
    İhanetler cinayetler
    Ey bozulan sosyal yapı


    Bildiğini söyleyip
    Söylediğini bilenler
    Alacağım olsun senden
    Ey azgınlığın
    Kapitalizmin kahpe dolabı
    Alacağım olsun senden
    Fizik kimya edebiyat
    Din dersi ve ahlak kitabı

    Onlar ki
    Bir umutla çaldıkları kapılardan
    Boynu bükük dönüp giderler
    Anneleri koymadı
    Kendileri de seçmediler
    Ama
    Adları ‘piçe! ’ çıkmış bir kere
    Kime ne derler
    Alacağım olsun sizden
    Alacağım olsun sizden
    Ey insanlığa kapanan kapı

    Anneleri yok ki
    Babaları da yok hani
    Yıldızlara anlatırlar düşlerini
    Bulutlara dertlerini ağlarlar
    Hatmilerle papatyalarla
    Bölüşürler gülüşlerini
    Kuşlarla kurtlarla
    Sahipsiz köpeklerle kutlarlar
    Baharın gelişlerini


    Bedenleri gururları
    Sürünse de yerlerde
    Dar gelir düşlerine
    Denizler deryalar
    Onlarında
    Çiçek açar yüreklerinde sevdalar
    Onlarında düşlerinde
    Bir anne bir baba
    Sıcak bir yuva
    Kucağına girer sevgili yar
    Ne gam
    Onların da hayalleri var

    Ama
    Dolaşmış yaşamları Arapsaçı

    Bir şey unutturur
    Bu utancı
    Bu alacağı
    Bu borcu
    Bir şey unutturur
    Kırılan gururu
    Sürünen onuru
    Bir şey öldürür
    Bu kara sevdayı
    Kaçmış bir kere ipin ucu
    Bir şey yutturur
    Boğazlarında düğüm düğüm
    Bu kahpe dünyayı
    Bu rezil ve kepaze sonucu
    Baly tiner
    Yani
    En ucuzundan uyuşturucu

    Alacağım olsun sizlerden
    Tüm özgürlükler
    Sizden alacağım olsun
    Öpücükler gülücükler
    Emmiler dayılar amcalar
    Belli ki tuzunuz kuru
    Beli ki suyunuz duru
    Bir kere olsun yıkmadınız
    Şu aramızdaki suru

    Vurun bizi
    Bizi öldürün
    Bir biz miyiz
    Bu ülkenin uru
    Bizsek bu şehrin kamburu
    Öldürün de kurtulun
    Mahmut NAZİK 05.01.2007 MERSİN

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta