Köşe başında ellerini açmış bir çocuk,
Mendil satmıyor, sanki sevgi dileniyor,
Ne olur abla bir tane al ekmek parası,
Neydi onu orda dilendiren,
Yokluk mu yoksa yok olan ailemi,
İçim sızlar yüzüne bakınca,
Dilenmiyorum satıyorum abla,
Aldım iki kutu mendil,
Satılan mendilmiydi yoksa,
Verilen bir şevkatli bakış mı..
Acaba hangi annenin kuzusu,
Hangi babanın yavrusu dedim,
Sanki anladı annem babam yok benim,
Üzüldüm yaş süzüldü gözümden,
sokakta kalıyorum abla dedi,
Acımasız soğuk sokaklar,
Gelmedi köşe başına bir daha,
Ne zaman bir çocuk mendil satsa,
Ben onu hatırlarım.
Kayıt Tarihi : 16.9.2008 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sahip çıkış
ve bir hesaplaşma
kendi kaybettiği
kutlarım
duyarlı yüreğinize selam olsun sevgili adaşım.
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (4)