Yağmur yağıyordu zalim geceden soğukla,
Delicesine yıkıyordu şehri son hızıyla.
Ve bir çocuk ağlıyordu sokakta
Korkuyordu, üşüyordu mazlum.
Ne annesi vardı yanında, ne babası
Ne annesi hayattaydı, ne de babası.
Bir çocuk ağlıyordu sokakta.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta