Sokak Çocuğu Şiiri - Emre Bozdemir

Yağmur yağıyordu zalim geceden soğukla,
Delicesine yıkıyordu şehri son hızıyla.
Ve bir çocuk ağlıyordu sokakta
Korkuyordu, üşüyordu mazlum.
Ne annesi vardı yanında, ne babası
Ne annesi hayattaydı, ne de babası.
Bir çocuk ağlıyordu sokakta.
Gökyüzü mor ve kalın bulutlarla doluydu.
Sanki dünya küçülmüş kıyametle hayat bitiyordu.
Bir çocuk ağlıyordu sokakta.
Yıldırımlar düşerken kalbinden,
Şimşeklere yürüyordu safça.
Bir çocuk ağlıyordu sokakta.
Başını önüne eğip, saçakların altında,
Boğulurken sessizce hıçkırıklara,
Lanet okuyordu bu dünyaya, insanlara...