Sen hiç
sütsüz memeye sarıldın mı
sokak çocuğu oldun mu hiç
Peki tinerci
ya gecenin ıssızlığında hırsız
kapkaççı oldun mu
avuçlarını açıp dilendin mi hiç
Anarşist oldun mu
tutuklanıp coplandın mı
titrerken buz üstünde simit sattın mı yalınayak
yalınayak gezerken sen
ayakkabısı olan çocuk gördün mü hiç
Peki
ayakkabın olmadığı için
karda kayan çocukları izledin mi pencereden
Baban şehit oldu mu
savaşırken
kargalar cesedinin üzerinde nöbet tuttu mu hiç
kan dolaşımın durana kadar
Biliyorum sen hepsine hayır diyeceksin
çünkü ben’im sokak çocuğu.
Bursa, 10 Aralık 2004
Nazım YılmazKayıt Tarihi : 12.12.2006 19:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dünya İnsan Hakları Günü'ne atfen yazılmıştır.
![Nazım Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/12/sokak-cocugu-45.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)