Sokak Çocuğu Şiiri - Cemil Dursun

Bu şiirin derinliklerinde saklı; Ben tatlı bir aşkın acı bir meyvesiyim diye başlayan,titrek bir dudak hareketi,gözleri yaşla dolarak yavaş yavaş yanaklarına yağmur taneleri gibi süzülen gözyaşına karışmış; Ara sıra kesik kesik ama derinden bir nefes ve hıçkırıkla içini çekerek,boğuk ağlamaklı bir ses tonuyla anlatılan onlarca,belki yüzlercesiyle ifade edilemeyecek kadar fazla yaşanmış veya halen yaşanmakta olan çocuk hikayelerinden bir tanesidir bu anlatılan. Ben tatlı bir aşkın acı meyvesiyim,sonuçları düşünülmeden yaşanan zaaflar ve fantaziler yada istenmeyen acı olaylarla yüz yüze kalıp tecavüze uğrayanlarda,bu çirkin emellerini yaşayanların acı meyvesiyim belkide kendisine yapılan çirkin muamelenin hislerini ve sonuçlarını bile kavrayamayacak kadar mağdur olanların yaşanmış ve halen yaşanmakta olanların devam eden acı hayatlarından biriyim diye anlatılan acı hatıradır bu. Ben aile içi geçimsizlik ve kavgaların,aile içi şiddet ve ilgisizliğin,parçalanmış yada dağılmış ailelerin,ya anadan ya babadan öksüz yada her ikisinden öksüz kalmış,veya her ne sebeple olursa olsun sebebi omadığımız hadiselerin mağdur ve masum çocuklarından biriyim diye anlatılan hatıralardan bir tanesidir bu. Ben belkide; sokağa,cami avlusuna,çöp bidonlarına,hastane koridorlarına yada boş arazilere kaderine terk edilmiş bedbahtlığın karanlık yüzüyüm diyenlerden bir tanesinin acı hikayesidir bu. Ben; acımasızca yakınımızdan uzağımıza,insanların horlayıp dışladığı,umursamadığı,adam yerine koymadığı,hakaret ettikleri ve ezdikleri,hatta yüz ifadeleri ve alaylı küçümser bakış ve tavırlarıyla sanki suçlusu bizmişiz gibi p.....ç diye ters yüz ettikleri ezginlerden biriyiz diye anlatılan acı gerçeklerden biridir bu. Ben; Ölümle yada ayrılıklarla anadan yada babadan mahrum olmuş,yada üvey anne veya üvey baba elinde mağdur olmuş yüreği yanıklardan biriyim diyenlerden birinin hikayesi bu. Ben yurtlarda veya sokaklarda taciz veya tecavüze uğramış,eziyet görmüş,aç kalmış,yalın ayak sığınmaya ve barınmaya muhtaç,açlık ve çaresizlik içindeyken bile bırakın yakınımızdaki fırından gelen ekmek kokusundan burnumuzun direğinin sızlaması,hayalimizden geçenin bile kokusunu duyarak aynı acıyı duyanlardan biriyim diye anlatılan gerçek hayatın bir kesitine dair yaşanandır bu. Acı ve hasret kadar,insanlık ilgi ve şefkatine hasret,her hatırası dinleyenin bile tahammülünü zorlayan,boğazda düğüm düğüm olan ve yutkunma zorluğu oluşturan,acaba bu güne kadar bu pencereden neden bakamadım,insanlık adına ne yapabildim diye insanı kendi iç muhasebesinde hesaba çektiren bir yaşanmış hayat hikayesi bu.Yada sonları sokaktan öteye aynı şartlarla birlikte Cezaevlerinde sübyan koğuşlarında noktalanmış hayatların bir kısa hikayesidir bu şiir. Burada ifade edilen yada hatırlanamayan daha fazla sebeplerin yaşanmış veya yaşanmakta olan hayat hikayeleridir bu şiirde anlatılan. Köpek ve kedilerinin mamaları ve özel bakım ile makyaj malzemelerini ithal ettiren,sağını solunu tükenmeye ve toprak olmaya mahkum kışışan derilerini gerdirmek yada beğenmedikleri cinsiyetlerini başka bir cinsiyetle değiştirmek için masraf ve israftan kaçınmayanlar,Bir gecelik kaçamak için servet basanlar,zulme alkış tutanlar,dünyanın neresinde olursa olsun teröre,anarşi ve kavgalara yatırım yapanlar ve bunları besleyenler,En yakınından uzağına insanlık onurunun ve insan varlık ve hayatının kıymetini hiçe sayanlar,Bayramlarını bile kaçamaklarla özel tatil beldelerinde geçirenler,Dünyanın dört bir köşesinde her gün açlık ve savaş mağdurlarının acılarına tuz biber ekenler,tükenmeyecek zannedilen ömürlerini yetim hakkı,alın teri ve gözyaşı,sömürü ve savaş üzerine; her şeye rağmen şaaşalı lüks bir hayatla yaşayıp gaflet içinde sonunun hüsran olmasına bile kendi güçleri yetmeyecek olanlara ithaf olarak bu şiirimi burada anlatılan; yaşanmış ve halen yaşanmakta olan çocuklar için kaleme aldım.