Sokak çocuğu Şiiri - Hamit Durmaz

Gözlerimden damlayan yaşa bakmayın siz
Ben yalnızlığa, kimsesizliğe alıştım
Karanlık sokakların garip bir neferiyim
Ne soğuklar, ne yağmurlar geldi geçti üstümden
Yaşımı bile unuttum, ya onbir ya onikideyim
Ben sokak çocuğuyum

Analı -babalı çocuk görünce hiç isyan etmedim
Derinden gelen buruk bir hüzün, sessizlik, dalgınlık sadece
İsyan etmeye hakkımmı var
Ben sokak çocuğuyum

Benim gibi garip, kimsesiz yüzlerce çocuk var
Adı Ali, Memet, Osman değil, sokak çocuklarıdır
Sebepler ayrı ayrı olsada, kaderimizde, adımızda aynı
Kimi aç, kimi susuz, kimide hasta
Bizmi istedik bu kaderi, bizmi istedik çocuk yaşta
Biz sokak çocuğuyuz

Koca şehrin sessizliğe, karanlığa bürünmesini bekleriz uyumak için
Köprü altı, harabe duvar dibi, kuytu bir yer bulursam, orası benim evimdir
Kuru toprağın üzerine gazete sayfalarını serer, üzerimede bir naylon-
/parçası örttümmü kıvrılır yatarım
Gecenin ayazını iliklerime kadar hissederek, titreye titreye uyumaya çalışırım
/ sabaha kadar
Güneşin ilk ışıkları, titreyen tenimi okşamaya basladığında dalar giderim
Ne zamana kadar uyursam artık
Saatin, zamanın önemi yok benim için
Ben sokak çocuğuyum

Gelip geçenler, tuhaf ve ürkek vede aşağılayıcı bakışlarını benden -
/esirgemezler sağolsunlar
Karşımdan gelenler, iki metre ya sağımdan yada solumdan geçerler
Sanki vebalıymışım, bulaşıcı hastalığım varmış gibi
Üstümdeki paçavralar kirlenmiş, yırtılmış, paçalarım dizime kadar sökülmüş
Ayağımın birinde terlik, birindede topuğu düşmüş kundura var
Halimden belli
Ben sokak çocuğuyum

Benden uzak durmalarını, kaçmalarını yadırgamıyorum
Adımız kötüye çıkmış birkere
Sokak çocuğu dendimi akla ne gelirki
Tinerci, uhucu, içkici, hırsız
İyi seyler değil yani
Merak etmezler, sormazlar neden böyle yapıyorsunuz diye
Kimin umurunda açlık, susuzluk, mecburiyet
Acılara nasıl katlenırız bunları yapmazsak
Nasıl karşı koyarız kaderin acılarına, çilelerine, tokadına
Çoğu zamanlar aç kaldım
Kıyıda köşede kuru ekmek, simit parçası buldummu, açlıktan kıvranan, -
/guruldayan karnım bayram eder
Fırından çıkmış taze ekmek olur bana
Daha fazlasınıda hiç bulamadım zaten
Ben sokak çocuğuyum

Neden sokak çocuğu koymuşlar adımızı bilmem
Anamız babamız sokaklarmı yoksa
Sokaklarmı doğurdu bizi
Sokaklarmı terketti
Biz sokaklarda yaşamaktan, halimizden utanmıyoruz
Bizi terkedenler, arayıp sormayanlar, bizden kaçanlar, bize yardım -
/etmeyenler, hor görenler, küçümseyenler utansın
Bizi doğuranlar utansın
Kader utansın
Biz sokak çocuğuyuz.