Sokak Çocuğu Şiiri - Bülent Öntaş

Ben bir sokak çocuğuyum
Sayın evi barkı olan insanlar
Dört duvarı, ısınacak sıcağı bulanlar
Benim adımı sizler koydunuz sokaklarımda yürürken
“Sokak Çocuğu “dediniz bana
Evet öyleyim
Sokakların çocuğuyum ben
Sokaklar benim, ben sokakların
Duygularım, gözlemlerim, yaşadıklarım
Ve hatta yüreğim hep sokaklarda
Sizleri gezerken görüyorum sokaklarımda
Gözleriniz hep üzerimde, kirli yüzümde
Kirlenmiş yırtık elbiselerimde
İşte bu halimle haykırıyorum sizlere
Sokaklar benim, ben sokakları
Acıyan gözlerle bakmayın bana
Tüm sokaklar benim
Her gün misafirim ediyorum sizleri
Memurları, işçileri, kadınları, erkekleri, fakirleri, zenginleri
Görüyorum aranızdaki çelişkileri
Dökülüyor önüme hayatın bütün gizemi
Geçiyorsunuz sokaklarımdan bedelini ödemeden
Çoğunuz rahatsız oluyor benden
Sokaklarımdan geçerken, bilmiyorum neden
Oysaki hiç gelmedim evlerinize
Adım atmadım bahçenize
Ağaçlarınızdan meyve de koparmadım
Sizler benim sokaklarımı kirletirken
Evlerinize gitmenizi bekledim sessizce
Bekledim
Sokakların tenhalaşmasını
İstilacı gündüzlerin ardından gelen özgür geceleri
Her sabah erkenden ayak seslerinize uyanıyorum
Atıyorum kendimi sokağın ortasına
Elimde kağıt mendiller
Yine geçeceksiniz yanımdan hızlı hızlı
Gözleyeceğim gecenin gelmesini sokağımın kenarından
İstilanızın sona ermesini
Söylüyorum üstüne basa basa
Sakın acımayın bana
Ben hepinizden zenginim daha fazla
Yeşilliklere bürünmüş büyük küçük parklarım var
Renkli renkli kaldırımlar
Soğuk günler için yaptırdım alt geçitleri
Yaz günlerinde yattığım insan boyunca banklarım
Yazlıklarım, kışlıklarım, tamamı benim bunların
Hangisi var sizde iyice bir düşünün
İşte bu yüzden acımayın bana
Hepsi sizlerin sayesinde
Bir ömür boyu çalışarak sahibi olduğunuz
O yalnız evleri paylaşmadınız bizlerle
Beğenmediğiniz sokaklara gönderdiniz
“Sokak Çocuğu” diyerek
İnanın ben istemedim bunların hiçbirisini
Ne söylesem az gelir, sağ olun var olun
Sizlerin eseriyiz bizler
Bütün mal varlığımı sizlere borçluyum
Sayın evi barkı olan insanlar
Şimdi soruyorum size, soruyorum hepinize
Sokağımdan geçenlere
İstila edenlere
Kirletenlere
Neden gözleriniz hep üzerimizde
Hoşlanmıyorsanız bizden çıkmayın evlerinizden
Kilit vurun kapılarınıza
Gelmeyin sokaklarımıza, tanıklık etmeyin yaşadıklarımıza
Bencilliklerinizle kalın baş başa
Ya da silin kafanızdaki önyargıları
Yok edin benciliklerinizi
Belki o zaman seveceğiz sizleri
Paylaşacağız tüm her şeyimizi
Paylaşacağız sokaklarımızı
Parklarımızı
Paylaşacağız özgür gecelerimizi
Belki o zaman bekleyeceğiz dört gözle sizleri
Sabah erkenden
Ayak seslerinizle uykularımızı bölmenizi
Unutmadan söyleyeyim
Soğuk kış günlerinde bulamazsanız bizi
Eksilmişse içimizden birileri sakın meraklanmayın
Ziyaret etmişizdir cezaevlerini
Kısa bir süre
Amaç sıcak bir hücre
Yoksa soğukta mı kalsaydık sizce

Bülent Öntaş
18.12.1999 – İstanbul

Bülent Öntaş
Kayıt Tarihi : 12.12.2020 22:11:00