BİZ de sizin gibi öğrendik yalnızlığı,
belki daha erken öksüz kaldık ,
belki sizden önce yetimdik .
saçlarımız lavanta kokmuyordu belki,
ama şefkat ve merhamet kokardı tenimiz,
çok ağlar , az güler, epeyce güvenirlik,
hep susar ,mahsun bakar, fazlaca aldanırdık.
büyümeyi büyüklük saymayan gençlerdik,
haksızlığa karşı dik dururduk baş eğmezdik,
güzel bakardık, sever sayardık ,korur kollardık,
maviyi sevip de kırmızıyı maviden ayırmazdık,
papatyalar toplardık yârin saçlarına taç yapardık,
çamurda oynardık sokakda kalırdı neşemiz ,
aksam eve gidince terlikle dayak yerdik hepimiz,
cocuktuk büyüdük ama ,büyük olamadık hâlâ,
sokakta çift kale maç yapıyorum çocuklarla...!
ASKın öžyurt
Kayıt Tarihi : 18.4.2020 18:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşkın Özyurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/04/18/sokak-cocugu-127.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!