Sokak Çocuğu

Sokak çocuğuyum ben,
Kışın üşürken ellerim,
Bir yetimim ben,
Hiç kimselerce sevilmeyen.

Ağlamalara mahkumdur gözlerim,
Okşanmaya hasret başım,
Kimi zaman caddelerde gölgeler,
Ey Tanrım, nerede benim aşım?

Cami avluları oldu evlerim,
Fırından çıkan ekmek kokusuyla doyardı hislerim,
Kimi yerde bir baba görsem,
Burkulurdu yüreğim.

Bir suç işlesem mesela,
Karışsam bir kavgaya,
Verseler bana ceza,
Doyar mıydı karnım?

Ölsem, girsem toprağa,
Sıcak olur muydu toprak bana, ısıtır mıydı bedenimi
Peki Tanrım vaat ettiğin cennette,
Doyurur muydun karnımı?

Sitemkar değilim sana,
Bu da benim sınavımdı elbet,
Peki ben böyle söylüyorum diye Cehennemliksem,
Beni sokakta koyanlara mıydı Adem'i kovduğun Cennet?

Benim sitemim sana değil Allah'ım,
Benim sitemim insanlığa,
Ben böyle donarken beni Cehennemine atıp,
Kendilerini cennetine koyacağını sananlara.