Sokak çocuğu Şiiri - Selahattin Katar

Yine yalnızım bu gece
Sokaklarda
Her yerde yağmur, kar
Olmazsa bari bu soğuklar
Koştum, dolaştım durdum
Kör sokaklar çaresiz
Anlamadı halimden
Isıtmadı beni pencerelerden sokağa akan sarı ışıklar
Huzurla izledi herkes lapa lapa yağan karı
Birileri yazdı, birileri resimle kaydetti bu anı
Bense durmadan koşup durdum
Birtürlü durulmadı yüreğim
Çalamadım hiç bir kapıyı
Açan da olmadı
Ağladım kendi halime
Bir yağan yağmur sildi gözyaşlarımı
O da ısıtmadı içimi
Hatta duyulmasın diye bastırdı hıçkırıklarımı
Soğuktan titredim
Tükettim cebimdeki son kibritleri
Avuçladım sönmesin diye sonuncusunu
Nafile
Ve Çok yalnızım, yersizim
Beton yığınları arasında
Donmasını bekledim beynimin
Kurtulmak için soğuktan, yalnızlıktan, açlıktan
Yoktu ortalıkta sığındığım köpekler de bu gece
Alındım herşeye
Sokaklara, sarı ışıklara, ıslak banklara, kara, yağmura
Hatta beni bu gece yalnız bırakan itlere
Yine de gözüm kaldı sarı pencerelerde