Ben!
Sonbaharları yapraklarını döken ağacın hüznüyüm
Ekime ulaşmadan kar boran olmuş şehirlerin en ücra kuytusuyum
Ben! Yalnızca ben;
Hiç kimsesi olmayan, hiç kimsenin varlığı olamayan ben...
Ve ben uslanmaz bir sokak çocuğuyum
Kimsenin umurunda olmayan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta