Sokak Çocuğu. Şiiri - Kerim Yavuz

Onurumu kıran bu söz ayıpta
Adımı koydunuz sokak çocuğu.
Annemi babamı hiçe sayıpta
Adımı koydunuz sokak çocuğu.

Kader tokadını vurur durmadan.
Dert peş peşe gelir iflah olmadan.
Neden niçin diye bir kez sormadan.
Adımı koydunuz sokak çocuğu.

Bilin ki gönlümün yarası derin.
Ne olur bu sese bir kulak verin.
Gözleri kör olsun böyle kaderin.
Adımı koydunuz sokak çocuğu.

Çaresiz kadere boyun bükünce.
Sarar benliğimi derin düşünce.
Kimsesiz sokağa terk edilince.
Adımı koydunuz sokak çocuğu.

Issız bir köhnede sessiz oturup,
Avuttum kendimi hayaller kurup.
Anlıma insafsız bir leke vurup.
Adımı koydunuz sokak çocuğu.

Benimde sıcak yüreğim var da.
Hep açıkta kaldım yağmurda karda.
Çaresiz kalınca ben bu diyarda.
Adımı koydunuz sokak çocuğu.