İnsanlar ;
Ufacık şeylere dert edinip ,,
Her şeyini kaybetmiş gibi ,
Çok gereksiz şeylere üzülüyor !
Oysa ;
Yaşamak için sağlığı ,
Hayatı devam eden yakınları,
Sevdikleriyle bölüştüğü ekmeği,
Balkonuna bahçesine gelen kuşları ,
Kapsının önünde bekleşen kedileri ,
Yeşertip büyüttüğü çiçekleri ,
Geçmiş güzel günlerden hatıraları ,
O dert ettiği şeyleri çözebilme imkanı,
Başını sokacak kira bile olsa ;
Bir "Evi olduğunu!" unutuyor .
"Sokaklarda kimsesiz bir hayat geçirenleri
Bir kere düşünseler çok şeyi anlarlardı !"
Orhan Gülaçar
Kayıt Tarihi : 10.1.2018 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.