Yaz günü uzanmışken Tiber kıyısında işittim balıkların şarkısını:
“Aşağıda çalmazlar cehennem çanlarını Pazar sabahları,
kemikler de uyanıp yürümez kesime giden koyunlar misali.
Aşağıda yüzeriz hoş günahlarımızda kutsal sudaymışız gibi.
Ah, öyle bir cennettir ki dünyada, oynaşıp eğlenmek
Kutsal Piskoposluk fıskiyesinde, ah bak şu kutsal fıskiyeye!
Kutsal Kilise denetler Tiber’deki bütün balıkların besili olmasını,
yatağa temiz yatırılmasını ve İncil’i okumamalarını.
Ve eğer sorarsan bize Kilise’nin niçin balıklarla bu denli ilgilendiğini
yanıtlamalıyız tabii ki: Çünkü biziz Kilise’nin en gözde yemeği”.
George Barker (1913-1991, İngiltere)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 14:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Street Ballad -I- by George Barker As I lay by the summer Tiber I heard the fishes singing: “Down here they do not ring the bell of hell on Sunday morning, nor do all the bones get up and walk like sheep to slaughter. Down here we swim in lovely sin as sweet as holy water. O what paradise on earth it is to play about in the fountain of the Holy See, O see the holy fountain! The Holy Church sees to it that all fishes in the Tiber are kept well fed, put clean to bed and mustn’t read the Bible. And if you ask us why the Church is so concerned with fish we must reply: “Because we are the Church’s favourite dish.”
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!