Sokak Anne Şiiri - Volkan Şahin

Üstümüzden Yıldızdan perdeler akarken,
Bir çocuk yanlız ürküyordu sokakta.
Biz keyifle yağmurları izlerken,
Sığınmış ağlıyordu durakta.

İnsanız biz biraz gaddar biraz umursamaz
Benciliz sadece kendi çocuklarımızı severiz
İlk kelimelerine seviniriz bebeklerimizin
Ama sokaktakilerin ne ilk ne son kelimesini duymayız.

İlkokula gitmeden daha bellidir alacağı eğitim,
Hoca tutar resim müzik piyano ders aldırırız,
Bol bolda tembih ederiz bulaşma sakın diye,
Sokakta yaşayan senin gibi olmayan serseriye.

Biz ne kadar şefkatle özenerek ürpererek büyütürsek.
Sokak anne o kadar duyarsız umursamaz çocuklarına.
Biz nasıl çocuğumuzun ilk aşkını merakla beklerksek
Sokak anne ilk suçunu öğretiyor çocuklarına.

Gündüzler utanç kaynağı onlara,
Yüzlerine bakmak istemeyiz.
Tinerci kapkaççı tecavüzcü,
Herşey deriz ama çocuk demeyiz.

Bize eğlence sohbet mutluluk verirken.
Kimilerine sessiz soğuk akşamlar.
Biz herşeyi görmezden gelip yaşarken
Mutluluk göremeden bitiyor yaşamlar.