Milyonlarca ben bu şehrin sokaklarında uçuyordu
Birbirlerine çok yakın ama dokunmadan
Kendi içinde uzak, dünyaya süzülen ruhumun kırıntıları
Roket yok ya da bir kanat, eklenti kurmadan
Havada süzülen bir nehir
Milyonlarca balık akışa bırakmış kendini,
Huzur sarmış sokakları, biraz da aşk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta