Sokak Şiiri - Oğuzhan Özdurmuş

Yine aynı kaldırımlar yine aynı yollar hep aşina
Ve ben yine yürüyorum gecenin karanlığında bir başına
Buzdağı gibi başlayıp bir su damlası gibi bittiğim
Issızlığında sessizliğinde kaybolup gittiğim
Bana hep seni hatırlatan bu aşılmaz sokakta
Ruhumun gizleri yatan bu aşılmaz sokakta

Yürüyorum işte yüreğimin derinindeki telaşla
Gözümde tutmaya çalıştığım iki damla yaşla
Sokağın her kıyısı köşesi bir iz taşırken senden
Ben son anlarımızı zihnimde yaşatırken yeniden
Sen kim bilir hangi kuru kalabalık içindesin
Hangi hayaller hangi hevesler peşindesin

Sokağın ortasında haykırırken defalarca adını
Sen hep esirgiyorsun benden imdadını
Feryadımın sesi tüm sokakta yankılanıyor
En derin uykusunda uyuyan dev uyanıyor
Sadece seni değil sendeki beni de arıyorum
Hala bir arayış içinde öylece yürüyorum