Sokak Şiiri - Murat Erkurtulgu

İşte yine anne, yine anlamadan değişir günler
Sokaktan birileri gelir geçer,
henüz tanımadan.
Daha tadına varmadan batar güneş
Sonra yağmurun sesi duyulur
Bakarsın toprak kokmuş sokak
Ne istediğini bilmeden yaşın 30 olmuş
Arkanda seyretmeye kıyamadığın anılar
Önünde zor ve mesafesini kestiremediğin bir yolculuk
Sıkışıp kalmışsın bu zamanın içinde
Zaman aynı kalmaz elbet, bir rüzgar gülü gibi döner durur dünya
Senin hissettiğin tek şey, yüzüne vuran rüzgarın şiddetidir maalesef
Hissetmek lüks olmuştur artık, parayla alıyor çoğu insan
Kapsül gibi yutuyor ve unutuyor
Sonra her şey susmuşken
Ansızın iniyor gökgürültüsü gibi kalbime onun sesi
Herkes evine kaçıyor, ıslanmayı sevdiğini söyler çoğu insan
Bense sevmezdim hiç, şimdi ise sırılsıklam olmayı bekliyorum çiseleyen yağmurda
Güneşi ıslatıyorum rüyalarımda
Kurumasın istiyorum yer yüzü ve anılar
Daha hissedilebilir şeylere dokunmak istiyorum,
sevemediğim birinin vücudundan,
Yine ışıl ışıl caddesi onun, kalabalıklaşıyor her geçen gün
Bense tükeniyorum yarı bozuk, kaldırımsız sokaklarımda.