Sıradan bir sokak da sıradan bir çocuk olarak büyüdüm ben
Sokakları evim yapmıştım evimi sokakların
Çoğu zaman eve bırakılmış gibi hissederdim kendimi
Ne bir odam olmuştu ne de bir yatağım
Evden eve asılmış çarşaflarda uyurdum hep
Mis gibi kokan kardan adam çarşaflar da güneşe inat
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta