Kimsesiz bir sokakta yürüyorum.
Önce derinden bir rüzgar esiyor
Yapraklar uçuşuyor ardından
Sonbahar belli ediyor geldiğini
Zifiri karanlık
Göz gözü görmüyor
Belki benden başkaları da vardı sokakta
Ve belki de kader arkadaşıyız onlarla
Bir an gözlerimi kapadım
Sessizliği dinliyordum
Söyleyecek çok şeyi vardı.
Kimsesiz bir sokakta yürüyorum
Öyle bir yürüyüş ki bu
Sanki yolun sonunda O varmış gibi,
Sanki yolun sonunda O’na ulaşıp da sarılacakmışım gibi.
Kayıt Tarihi : 18.10.2013 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle bir yürüyüş ki bu
Sanki yolun sonunda O varmış gibi,
Sanki yolun sonunda O’na ulaşıp da sarılacakmışım gibi.
Burak Pulat
Guzel dizeler.....kutlarim.
TÜM YORUMLAR (2)