seni öylesine özledim ki!
'Aşkım, Seni Seviyorum' diye yazdığım,
o sana tüm kalbimle,
hani küçük bir iğde ağacının altından
yüreğimi haykırdığım;
kimi zaman toz pembe,
kimi zaman da çılgınca,
hiç bitmeyeceğini sandığım o küçük sokağın
sonundayım şimdi...
kim derdi ki bir gün ayrılacağız?
elimde küçük bir boya kutusu,
resmini çizmeye çalıştığım yürek vuruşlarımın
her defasında hiç dinmeyecek dediğim özlemimin,
fırça darbeleriydi beni sana yazan...
sensiz bu hayat nasıl çekilir şimdi?
gittin...
gülüşlerim, sevinçlerim, öpüşlerim
gitti.
her günümde, her anımda, her yanımda sen,
her yerde, herşeyde sen.
tutkundum, vurgundum ben sana...
içimdeki seni
o sokaktan nasıl çıkartır, nasıl silerim ben!
cevap sende,
suç bende.
affet..
Soner Gürler
20-01-2006
Kayıt Tarihi : 13.3.2010 13:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!