Sokak Şiiri - Mestan Atcalıoğlu

SOKAK
Bir ben geziniyorum, bu sokaklarda.
Işıklara, gölgelere aldırmaksızın.
Lambaları sayıyorum, günleri,
Mahkûmiyete hışırdayan,
Şehir ağaçlarını.
Rüzgâra kapılan anılar,
Sıyırıp geçiyor kulağımı.
Önce paltoma sarılıyor,
Koluma girip, ara sokaklara,
Arka yaşamlara çekiyor, yapraklar.
Rüzgâra, soğuğa direnen,
Tutsak sokak ateşlerinin,
Sahipleri karşılıyor.
Sırlarını dönerek.
Yağmur gözlerime masaj yapıyor.
Taşlarsa, nafakasını zar zor denkleştirmiş,
Evlerine dönüyor,
Yüreklere nispet.
Sırtımı dönüyor, ara sokak,
Çevremde dolaşarak.
İçgüdüsel yürek adımlarım,
Devamlılığını sindiriyor,
Bir önceki adımlarımda.
Bu aslı hayalet şehir,
Tir tir, titremeye yelteniyor,
Deprem güya.
Paltomla sarıyorum, bu sokakları,
Üşümesi, korkusu geçiveriyor bir anda.
Gecesi, zifiriye kayıveriyor.
Sabaha karşın,
Hayatımı, yatağımı sarmalıyorum.
Sonra sokak, beni dolanıyor.
Yarına dek.
Voltasına dair, seyir notları alıyor,
Kaldırım taşlarına,
Bir sonraki,
Döngüye yüreklenerek.

11.06.2004