Sokak Şiiri - Selma Şanal

Dövünür yağmurla,haykırır durur
Çığlığa boğulur,başı boş sokak
Bir kenarı isyan,bir kenarı gurur
Artık sıra sende,durma coş sokak...

Sen en ücra köşe,en kuytu karanlık
Kendi çıkmazlarında,kendine koş sokak
Bir adın virane,bir adın vakur
Sen içkilere meze,sen sarhoş sokak...

Bilinmez sebebi,yalnızlığının
İçide dışı gibi,sanki taş sokak
Yoktur bir nedeni,şaşkınlığının
Varoşluğuna ağlar,gözü yaş sokak...

Direnme peşinden,gelen olursa
Koca şehrin gözlerinde,sen ki kaş sokak
Devirme kadehini,zehirde olsa
Senin evvelin yok,ezeli ayyaş sokak...

Geceye sevdalanıp,gündüzü unutan
Düştüğün halleri,kendine sor sokak
Varmı gözlerinde ki yaşı kurutan
Yüreği yangın yeri,yüreği kor sokak...

Ecelin koynunda,uykuya dalan
Gördüğün rüyaları hayra yor sokak
Sende bir hayalsin,sende bir yalan
Suretinden hüzün,akıyor sokak...

Çığlığına karışınca,kurşun sesleri
Yeri göğü inlet,orda dur sokak
Silkele cüsseni,kes nefesleri
İlk kurşunla kendini,kendin vur sokak...

Gün ağarmakta iken,kuşan zincirini
Vaktini ölüme,beş kala kur sokak
Hala kurumamışken,kapat gözlerini
Senin bu cenaze,duruşu mağrur sokak.

21.10.12___01:28