Sokak Şiiri - Aynur Baydar

Özlüyorum yaprak arası sızan güneşi
Avluya vuran gölgecikleri
Bahçede koşup oynamaktan
Yerlere düşüp, kanayan dizlerimi
Sokak başında babamın işten dönüşünü beklemeyi
Görünce taaa uzaklardan deli koşup
Kocaman elinden tutarak sürüklercesine eve götürmeyi
Kokuları evlerden gelen mis gibi yemekleri
Can havli arkadaşlarımı şikayet etmeyi
Bahçede gördüğüm kertenkeleyi
Abimin kırdığı cam haberlerini bir solukta söylemeyi
Avluda komşularla kurulan ortak sofraları
Büyükler yerken, sevinçten sağa sola koşmayı
Komşu teyzenin mahalleyi çınlatan kahkahalarını
Mısır püsküllerini örüp, kara tokalarla saçıma tutturmasını
Sarı peliklerimi neşeyle sallayıp, herkese göstermeyi
Eve gelen misafir kadınların topuklu pabuçlarıyla sokağa fırlamayı
Annemin delicesine peşimden koşmalarını
Hatta hatta abimin ayağına ip bağlı kargaları üstüme salmasını
Avaz avaz cıyak cıyak bağırmayı
Arı sokmalarını, zonklayan parmağıma sürülen çamuru ve annemin kucağına sığınmayı
Ablaların makyaj malzemeleriyle palyaço gibi boyanmayı
Büyüklerin gülüşmeleri arasında salınmayı
Özledim bahçemi, özledim masumiyeti
Çocuk gibi çocukları
Komşunun üzüntüsünü paylaşmayı
Muradı olanların sevinç sofralarını
Otobüslerle çalgı çengi piknikleri
Attığım çığlıklarla
Nadide hanım teyzenin namazını bozmayı
Babamla berbere gitmeyi
Mis kokulu traş sabunundan burnuma sürmeyi
Ramazan için yapılan yufka dağlarını, bayram baklavalarını
Güneşte bekleyen salça kaplarını
Güzine de pişen patatesleri, kiremitte balıkları
Evde yapılan sucuk ve tarhanaları
Acıktım mı ne?
Sade ben değil, cümleten acıktık
İnsanı insan yapan değerlere
Paylaşmaya, hoşgörüye, sevgiye ve iyi niyete