Sokak Şiiri - Emre Soydan

Şehir bahane
Yaşamak bahane
İnsan duyuyorsa ayak seslerini bir sokaktan geçerken
Sessizliği iliklerinde kabarıyordur
Basarken kaldırım taşlarına hissediyorsa korkuyu
İnsan yaşarken ölüyordur
Sokak bahane
Ya sokaktakiler
Sanki yalnızlığın sessizliğinde kayboluyorlar
Birer birer
Hepsinin heybesinde masum günahlar
Biliyorum biliyorlar
Bir gün ıssızlasacak bu sokaklar
Unutulacak geceyi aydınlatan sokak lambası
Kaldırım taşlarına kuşlar pisleyecek
Çatısı akan evin çatısı akmayacak
Bir yalnızlık filizlenecek
Sokağın en ücra köşesinde
Sadece yalnızlar yaşayacak
Kimse bilmeyecek
Kimse gitmeyecek
O sokağa
İşte o zaman
Kavuşacak aydınlıklar karanlığa