SOKAK
Bir puslu sonbahar günüydü uğradın sokağıma.
Gün batmaya yüz tutmuşken aniden yıllardır hiç yanmayan sokağın lambaları yanmaya başladı.
Hafif bir iç çekişle durup düşündü o sokak
Dedi ki bu yanmayan karanlık sokağa aydınlık olan senmişsin
Kaldırımlarda tüten özlem sen!
Heybesini yokladı o sokak
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta