Sokağında Bekliyorum Şiiri - Ekrem Öztürk 3

Bu gece yine hastalığım kendini ağır hatırlattı.
Kendimi bir boşluğa bıraktım.
Kadehler dolup, boşalıyor ve ben sadece seni düşünüyorum.
Hastalık ne kadar ağır olsada ne ölüm nede geride bırakacaklarım beni düşündürmüyor.
Kırşehir abdalları, "ah yalan dünya" türküsünü söylerken, dalıp gidiyorum.
Tek düşündüğüm sensin...!
Ölüm belki çok yakın ama sen bir o kadar uzaksın.
Acımanı istemiyorum, sadece anlamanı bekliyorum.
Gecenin en derin vakti ve ben sokağında bekliyorum.
Camdan bir bakışına bile canımı veririm.
Konuşabilsek...
Bilmediğin neler diyecektim... ....
Veda etmek için yazmıyorum bunları veda edecek cesaretim olsaydı bunu karşında yapardım.
Aklının köşesinde olmak değil niyetim, sadece gülümse arada, benim köşem orada gizli çünkü, öpmeye doyamadığım dudağının köşesinde sakla beni…
Bir gün mutlaka kavuşuruz, değilmi sevgilim...