Sokağın Paranoyası Şiiri - Ferhat Adabey

Sokağın paranoyası

Bir sokak dolusu ölü gölge,

Kiremitlerin hüznünü taşıyor,

Suskun, omzu düşük evlere.

Karaltılı bir yalnızlık,

Susuz kalmış insan yüzlerinde...

Hayalet bir şehir oldu buralar,

Sadece havada yoğun bulutlar,

Naralar atıyorlar,naralar atıyorlar...

Çorak sular ağlaşıyor,

Terkedilmiş uçurum diplerinde...

Talan edilmiş köşkler ve bahçeler,

Ne yana baksan acı ve kıyım,

Seyreltilmiş zehirlerini bırakıyor akrepler,

Toprağın en bereketli yerlerine.

Hiç merhamet yok delik ceplerinde...

Sokak sokak dağılmış umutsuzluk.

Bir şehir cinnet geçirmiş,

Gözlerinde uzun gecelerden kalma,

Derin bir uykusuzluk.

Ölü bedenler gezdirir caddelerinde...

Orospular pusu kurmuş yokuşlarına.

Ayyaş serseriler gibi görünüyor,banliyöler,

Karıncaların kararsız adımları tırmalıyor caddeleri,

Bir acımasız yel önüne katmış da geçenleri,

Harap edip bitirir kısır döngüsünde...

Bir şehrin paranoyasıdır bu, yaşananlardan,

Üzerinde yaşayan insanların hissetmediği,

Tiksinme duygusudur belki insanlardan

Bir şehir tecavüze uğramaktadır gece ve gündüz

Ve çıldırmaktadır zanlıların verdiği yalan beyanlardan...