Sen;
Sokağın çocuğu
Yavan ekmek ile elmayı, biftek gibi yiyen
Yanında suyu kola lezzetiyle içen kız
Beynimde kilitlendin...
Sokağın kötülüğümüydü gözlerine
Vahşiliği yerleştiren,
İçindeki bir prensese has güven neydi,
Neden üşümüyordu ayakların
Yırtık ayakkabıların içinde
Mutluluğun geldiği yer neresiydi..?
Beynimde kilitlendin
Bir ekmek sunabilseydim sana
Bir parça çikolata,bir parça bisküvi
Keşke yanımda olabilseydin, keşke
Benimle olabilseydin.
Ve;
Sokak çocuklarının hepsi,
Sen olabilseydi
Beynimde kilitlendin çocuk.
Kayıt Tarihi : 8.10.2004 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/08/sokagin-cocugu.jpg)
O ıslak banklarda
Kaç çocuk üşüdü
Kaç çocuk büyüdü
O kuru banklarda
Ne çocuklar oturdu
Ne çocuklar uyudu
Kurudu göz yaşları
Kaybetmediler umudu.
SEVGİ VE SAYGILAR
İNCİ GERMENLİLER
TÜM YORUMLAR (1)