Sokağımdan İnsan Manzaraları

Maviş umut,
kış güneşi gibide olsa,
gönlümüze doğar mısın,dilediğin kadar..?

saat:17:50
Bafra…
Alparslan mahallesi..
bu ikindi sonrası yağmur var bu şehirde
varoşların sokakları gülümsüyor; dökülen tanelere…

çocuklar bir ayrı kısarak gözlerini sokakta top oynuyorlar
Emine teyze beline kadar sarkarak Semra’yla bir ayrı sohbette
Yaşar daha bir ayrı tutmuş oğlunun elinden hızlı adımlarda
manav Sefer daha bir farklı siliyor ithal elmaları ellerinin arasında
sokak kedileri ve köpekleri kuyruk sallayarak,
daha bir tatlı bakıyorlar sundurmaların altından geçenlere,
öğretmen Süleyman’ın gözlüğündeki yağmur taneleri daha bir ayrı
içininkilere karışıyor,kimse fark etmeden…
işsiz Recep daha bir ayrı başını omuzlarının arasına gömerek
yürüyor evine,elleri ceplerinde…
rüzgâr bir ayrı esiyor herkesin gözlerinde,
kalplerinde,
ruhlarında…
hepsinin yürekleri dudaklarında;
kiminde kapkara bir kâbus,
kiminde umut mavisi gülücüklerle…

Maviş umut,
sokak serçesi kadar bile olsa,
kon gönlümüzün dallarına…

mutsuzlukla sevişiyoruz, çılgınca boğuşur gibi çaresizliklerimizde…