Sokağımda Eylül Sensizliği

Bu sabah bavullar dolusu terk edişler başladı
Ve ardından gözyaşları derinden
Ağaç dalında kalan bir kaç yaprak hışırtısı
Bir kumru çam kenarında yalnız
Sokağımda senin sensizliğin

Eylül´le harmanlanıyor yalnızlığım
Başımın üstünde flu gökyüzü parçalı bulutlu
Yağmur düştü düşecek birazdan
Yanaklarımşiril sıklam
Alnımı dayadığım pencerenin camları buharlanacak
Sokağımda eylül sensizliği adım adım dolanacak.

Her geçen zaman ayrılık kirpiklerime tutunacak
Gözkapaklarımı ağır ağır aşağıya çekerek
Akşama kaç saat kaldı
kaç saat var sabaha
Nasıl bir yarınlara uyanacağım
Uyuyamadığım gecelerin vebali
Sokağımın başında eylül sensizliği artık dayanamayacağım

Evimin sessizliğinde yüreğim çok üşüyecek
Bu yamalı sevdayı daha ne kadar giyeceğim
Her gün biraz daha bol geliyor
Santim santim üzerimden dusecek
Kırık kaldırım taşlarına takılacağım yeniden
Burkulacak ayağım
Beni tutan sende olmayacaksın yanımda ve
Eylül`e sitem yollayacağım olur olmaz zamanlarda

Bu gece evimin ışıkları açmayacağım
Yüreğim gibi karanlıklara bürünecek odam
Karaları giyeceğim zaman zaman
Anla işte sevilmiyor sensiz hazan
Tek başıma yudumladığım çayın buharında demleneceğim
Elimde ucu kırık bir kalem ve ıslak mendilim
Boş sokağımı boydan boya çizmeyeceğim.

Penceremin önünde ekmek kırıntıları
Bir kumru konuyor yapayalnız lokmalarımı paylaşacağım ara sıra
Bir birine karışacak hüzünlerimiz
Yüreğimizdeki alevin dumanında boğulacağız birlikte
Bu günüde uğurlayacağız sessiz sedasız
Eylü´u bir daha sevmeyeceğiz sensiz.

Gamze YAĞMUR

16...O8...2016