Sokağım Şiiri - Hüseyin Said Kasapoğlu

Durdum ve daldım.
Seyrediyorum gece manzarasını sokağımın.
Tepemde loş bir lamba,
Hoş mu hoş bir hava var etrafta.

Nameler okuyor dilim.
Şenleniyor sokağım.
Sesim yankılı,
O kadar sessiz ama o kadar gürültülü...

Neydi beni buraya bağlayan?
Eski direk, eski taşlar ve paslı bir bank,
Hasretlerim, öfkelerim ya da fırlatıp attıklarım,
İyikilerim ya da keşkelerim...

Sen dostumsun sokağım,
Sırrımı sırrı bilensin sokağım.
Yaşadıklarımız umrumda değil!
Sen, ölsemde anılarımı gömemezsin sokağım...