öyle büyük hicran ki
cam çerçeve bırakmıyor
kırdı kapıları döküldü sokağa
havada yangın kokusu
itfaiye sirenleri
uzaktan uzağa
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Az önce yani 10.nisan.2020 gecesi iki günlük
sokağa çıkma yasağı ilân edildi...Saat 23.10 da TV
kanallarından birini açtım..İnanılmaz..Büyük kentlerde
sanki kıtlık var ... İnsanlar kendini sokağa atmış..market
önleri tıklım tıklım...Sosya mesafe" unutulmuş...
Yahu kuş beyinliler! Virüs sizi açılıktan daha önce öldürür..
Komşundani ki gün için biroparça ekmek alırsın olur biter
ki ,almasan ne olacak?..Ama COVİT-19 u birbirinize
bulaştırdınız mı iş aha çabuk biter.....Be ne ahmaklık!...
Bu ne ............!
Sanki hiç ölmeyeceksiniz...Allah iyiliğimizi versin.!
İşimiz zor vesselam.....Kusuara bakma Attila İLHAN./.10.nisan..
öyle büyük hicran ki
cam çerçeve bırakmıyor
kırdı kapıları döküldü sokağa
havada yangın kokusu
itfaiye sirenleri
uzaktan uzağa
öyle büyük hicran ki
telefonlar devamlı meşgul çalıyor
trafik durdu
çarşılar darmadağın
çığlıklar geçiyor karanlıktan
camlarda sinsi bir titreme
boğuk bir uğultu
yeraltından
borular patlamış sular
vahim bir tenhalığa akıyor
öyle büyük ki hicran
zincirleme
elektrik kontakları
şerareler dökülüyor sokak lambalarından
ceryanlar kesildi
gözden kayboldu şehir
sanki siyah bir denize batıyor
ayak sesleri boş meydanlardan
hoyrat kanatları
yukarda bir helikopterin
o ihanet sessizliğini
par
par
parçalıyor
geçmişin geleceğe duyulan kokusu..
şiirler okadar güzelki her mısrasında bizler varız.
türküler gibi.,tek tek hece hece bizi anlatır.
şiirler o kadar güzelki anlayanda dinliyor anlamayanda .
neyse dost'lar şiir tadında kalın.........
Sokağa Çıkma Yasağı
öyle büyük hicran ki
cam çerçeve bırakmıyor
kırdı kapıları döküldü sokağa
havada yangın kokusu
itfaiye sirenleri
uzaktan uzağa
öyle büyük hicran ki
telefonlar devamlı meşgul çalıyor
trafik durdu
çarşılar darmadağın
çığlıklar geçiyor karanlıktan
camlarda sinsi bir titreme
boğuk bir uğultu
yeraltından
borular patlamış sular
vahim bir tenhalığa akıyor
öyle büyük ki hicran
zincirleme
elektrik kontakları
şerareler dökülüyor sokak lambalarından
ceryanlar kesildi
gözden kayboldu şehir
sanki siyah bir denize batıyor
ayak sesleri boş meydanlardan
hoyrat kanatları
yukarda bir helikopterin
o ihanet sessizliğini
par
par
parçalıyor
Attila İlhan
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta