Sokağa Bulut İnmiş

Gülizar Özlem Gürses Saraçoğlu
30

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Sokağa Bulut İnmiş

Sokağa bulut inmiş
Karanlığın için de yalnızım
Maziye bıraktığın izler silinmiş
Anlatıların beynimde
Gri şeklinde hayaller
Bulutlar şekil oluyor
Köşe bucaklarda
Gölgen aydınlanıyor
Ay ışığıyla
Ben kararıyorum
Sen şekil olmuşsun
Dumandan kokular saçıyorsun
Biliyorum
Tutmak istesem de yoksun
Cebimde resmin yok
Cebimde sesin
Beynimden bedenimdesin
Sokak lambasına yaklaşıyorum
Yalnızlıktan üşüyorum ya
Hani güneş misali
Isınma hikayesi
Lamba cılız
O da yalnız
İçimden konuşuyorum
Yalnızlık ortak noktamız
Işığı titriyor bazı bazı
'Gün ışır benden hayır yok' hikayesi
Utanıyorum zavallı bir sokak lambası
Işığına sığınmaya
İnadına yürüyorum karanlığa
Gölgem ayrılmıyor takipte
Kah önümde kah dibimde peşimde
Uzuyor kısalıyor bir de
Kayboluyor kendince
Sokak daralıyor
Ben daralıyorum
Nefes alamıyorum sanıyorum
Bulutlar daha bir inmiş
Yeryüzü dalga dalga bulut
Gökyüzü unutulmuş misali
Kendime dokunmaya korkuyorum
Sanki ayak seslerim
Bana kalleşlik yapacaklar
Korkumdan heyecanlanıyorum
Astımım açığa çıkıyor öksürüğümle
'Sanki' diyorum
'Sanki öksürüğüm bile
Bana pusu kurmuş'
Çantamdan ezbere
Ventolinimi çıkarıp
Üç-beş nefes çekiyorum.
Karar aldım ölümüme
Bir sigara çıkarıp yakıyorum
Sigaramın dumanı
Bulutlarla sarmaş-dolaş oluyor
'Bir yerlerden tanışlar
galiba' diyorum
Dumanları bile kıskanıyorum
Varım
İstanbul'dayım
Yalnızım
Bozuk kaldırımdan
Yokuş aşağı
Taşlı yola iniyorum
Ara sokaklardan birinde
Çöp kutusu yuvarlanıyor
Birkaç kedi
Yiyecek kavgası yapıyor
Gecelerde bile
Ekmek kavgası bitmiyor
Zayıf olanı kollamak
Artık işime gelmiyor
Zayıfım ya
Zaaflarım da var ya
'Güçlü olan yaşasın'
Diyorum
Rıhtım görünmeye başlıyor
Sisler azaldı azalacak
Rıhtıma doğru yaklaşıyorum
Hiç amaçsız
Hiç umutsuz
Hiçi hiçine hem de
Hiç yoktan
Denizdeki oynak
Yakamozlara bakıyorum
Önce gözlerim dalıyor
Işıkların hazzına
Sırf mutluluk için ha
Sırf mutlak mutluluk
Kendimle bile
Konuşmaya kızıyorum
Oynaş kelimelere küsüyorum
Bir de beynimden geçenlere
Şehir bulutlardan arınıyor
Gri hayaller
Denize dalıyor
Deniz beni de çağırıyor
Pınarı içmiş içmiş
'Hala içiyorum' diyor
Pınar kaynaya kaynaya
Denize akıyor akıyor
Dayanamıyor yüreğim
Yetmiyor nefesim
'Hey Allah'ım' diyorum
'Kavuştur bizi'
Gökyüzüne kaldırmışım ya
Yüzümü gönlümü
İfadem belirgin hikayesi
Gökyüzünde aniden
Yıldızlar beliriveriyor
Hem de göz kırparcasına
'Hadi vakit tamam'
Algılamamla atlıyorken
Rıhtımdan aşağı
Hiç tanımadığım
Bir adamın sesi
Kulağıma değiyor
'Koşun kurtarın
kadın kendini denize attı'
Kurtulmak değil
Artık niyetim
Ölümüne yüzüyorum
Denizle
Pınar önce
İçlerine yüreklerine
Alıyorlar beni
Sonra
Tamam olmuşum ki
Bedenimden
Balıktan torunlarım
Yararlanıyorlar.

Gülizar Özlem Gürses Saraçoğlu
Kayıt Tarihi : 16.6.2008 05:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gülizar Özlem Gürses Saraçoğlu