Sök Kalbimi Şiiri - Ahmet Tulganer

Sen;
En savunmasız zamanımda vurdun.
Gece zifiri karanlıktı,
Baykuş sesleri, kulağımı tırmalıyordu.
Yorgansız çocuk uyumalarındaydım,
Yumak olmuştum, yorgundum.
Hayatın merdiveni yoktu.
Çoktu asılan sırtımdan.
Bir bıçak parlaması karanlıkta,
Sadece gördüğüm.
Bir sıcaklık sonra, sızlayan.
Vurduğun yerdi, ılık kan kokusu yayan.
Bu sızı tanıdıktı, ölümü arzulatan,
Böbrek taşı sancısı çektiğimde.
Fakat bil ki, vurduğun yer değil sızlayan.
İstersen al bıçağı eline dene,
Vur bıçağı kalbimin tam ortasına,
Al, sök, at onu,
Zaten sensiz bir işe yaramıyor.