Şöhretin Yaptırmadıkları Şiiri - Tahsin Koç

Şöhret bir afettir derler
Çünkü
Şöhret insanı, olduğu gibi değil
Olmayacağı, şekilde gösterir
Topluma alkışlattırır, ama
Toplumdan, uzak tutar
Yani toplumdan, kopuk yaşatır
Şöhret insanı, kendine bırakmaz
Şöhretli insan, kendi istediğini yapamaz
Çünkü şöhretli insan, topluma mal olmuştur
Onun her konuşması, toplumu ilgilendirir
Her konuşması, toplumda artı ve eksi yapar
Bu kişi, siyasetçi olabilir
Bu kişi, her türlü sanatçı da olabilir
Mühim olan onun, toplumda tanınması
Bu kişi toplumdan, farklı düşünemez
Farklı konuşamaz, farklı yiyemez
Farklı giyemez, ağlayamaz, gülemez
Kendisi için ağlayamaz, sitem edemez
Özgürce yürüyemez, oynayamaz
Özgürce elini cebine sokup ıslık çalamaz
Her şeyi, bir olay olur
Her hareketi mizansen olur
Bu şöhretin en kötüsü, yalnızlık
Şöhretliler için, en büyük felaket bu
Toplumun, yargısıyla yaşayanlar
Bir gün gelir, toplumsuz kaldıklarında
Yani hareketi konuşması, gezmesi, yemesi
Hep topluma, göre ayarlanmışken
Bir anda, hür olmak
Bu onlara, hürriyet değil bir azaptır
Bu yalnızlık, onlar için bir afettir
Bu onlar, için bir zulümdür
Toplumun onu anmaması, bir işkencedir
Bu şöhretliler, topluma göre yaşamıştı
Yani hayatını, ona göre ayar etmişti
Toplum onları, unutmuş hatırlamaz olmuşlar
Bu gün niceleri, o yalnızlığın içinde
Bunalıma girmiş, hatta tedavi olanlar var
Allah c.c şöhretin, o afetinden korusun
Sakince ve özgürce yaşaması için
Onlara hayırlı, psikolojiler versin

Tiran- 06.04.2016