Ey Kayseri! ..beni,sen..bir sonbahar sabahı
Mimar Sinan parkında
Rüzgarlar yapraklarla oynaşırken, teke tek
İmtihan etmedin mi..yalnızlık ve hüzünle?
Oturduğum kanepe; acımıştı,halime..
Bildiğim kelimeler,kayboldu sözlüklerden..
Ben o sabah anladım,bildim, yaşadım, sezdim
Sesini yalnızlığın…terkedilmek..hüzün ne?
Nice sonra, bir nisan yağmuru gibi serin
Günler, aylar, seneler..ipek halılar gibi
Zamanın tezgahında
Dokundu birer birer..
Gözlerimin önünde eridi, buz kadehler..
Açıldı cihan baha Selçuklu Sarayları
Mısralara döküldü, görünmez hazineler:
Kayseri ortasında, ceylan gözlü bir güzel! ...
Sevincin deli yeli, türbesinde durur da
Bir yeşil serinlikle, öper; saçını tel tel! ...
Mahperi Sultan’dan eser yok, şimdi..
Zamanın öptüğü taşlarda, hüzün
Ne çıkar, geçenler; hayal olsa da
Rengi değişmedi; bak! .. gökyüzünün!
Saadet dağıtmaya yetmez, hayallerimiz..
Gücümüz, denizlerde bir kum tanesi olur
Bir bilsen; her çocuğun annesi ve babası
Kendi evladın için taşıdığın yüreğin
Bir eşini göğsünde, belki bilmeden taşır..
Bunu bil,hisset, yaşa..sakın unutma, n’olur!
Bir çocuğun gözyaşı düşmesin zeminine
Yaşadığın mekanın..sakın unutma, n’olur!
Ey Kayseri! ..beni,sen..bir sonbahar sabahı
Mimar Sinan parkında
Rüzgarlar yapraklarla oynaşırken; teke tek
İmtihan etmedin mi..yalnızlık ve hüzünle? ..
Ahmet Tevfik OZAN
Eylül’2007-Elazığ
Kayıt Tarihi : 29.11.2008 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir muhteşem beğeniyle okudum gerek duygu gerekse şiire hakimiyet güçlü bir kalem olduğunuzu ortaya koymuş
yüreğine sağlık kaleminiz daim olsun saygı ve sevgilerimle
..............................şefik aydemir
TÜM YORUMLAR (1)