Sohbet Gemisi Şiiri - Naki Aydoğan

Ayça yerinden kalkıyor
Melahat ve Halime’nin yanına gidiyor
Duran orada
İsmet ve Kadir’de orada çalışıyorlar
İşte sohbet başlıyor
Ben yan servisten dinliyorum
Yukarı servisten Hıdır’da inmiş
Bir uğultu tırmalıyor kulaklarımızı
İnsanlar gemileri ne zaman yaptı diyorum
Sohbet etmeye başladıklarında diyorum
Peki, ne zaman yaktı diye düşünüyorum
Müdür teftiş edince diyorum
Ne konuştukları belli değil ama bir gemi oluşturdukları belli
Ayça yolcu geldi yanlarına
Hıdır kuş misali kondu konuya
Bir sihirli kelime dümeni ele alır
Sesten esinti laftan dümen
Sıkıldılar, önlerinde koca hayatları
Okyanus var, ayakları yere basıyor
Yüzmek nedir ya hayatta mücadele
Suda çırpınmak sonra yaşamak, alışmak
Suyun içinde hayata her zaman balayı tatil
Doğmak ile ölmek arası aşkımız
Evlenmemiz dünya hayatları ile hayatımız
İşte evimiz işte burada işimiz yolumuz var
Hepimiz aynı gemideyiz güvertemiz özel
Hadi gemi yapalım kendimizi tatil edelim
Halime denizi gösteriyor Melahat su doluyor
Ah o karantina günleri… Her birimiz bir ada kaldık
İsmet ve Kadir haberlerden açıyor
Hıdır bir anısını anlatıyor.
Duran dümeni ele alıp uzun soluk sohbet alıyorlar
Duran gülerek ağlayacak nerdeyse ruhu doluyor
Arkadaşlar alışmış bir birlerine ruhları gemi yürütüyor
Arada işlerine bakıyorlar, bir birlerine bakışıyorlar
İşte yine akşam göründü herkes sandalına ayrılıyor
Ve mehtabına görülüyor…