SOHBET EDEMEZ OLDUK
İnsanlar bir birinden, muhbir sanıp korkuyor,
Konuşmacı olanlar, dört bir yana bakıyor,
Çok dertli yüreklerden, acı sözler akıyor,
Canlar biri birini, muhbir sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta