Sohbet Edemez Olduk Şiiri - Fahri Bulut

SOHBET EDEMEZ OLDUK
İnsanlar bir birinden, muhbir sanıp korkuyor,
Konuşmacı olanlar, dört bir yana bakıyor,
Çok dertli yüreklerden, acı sözler akıyor,
Canlar biri birini, muhbir sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

Belayı başımıza, dönek solcular sardı,
Tokatlar yiye yiye, enseleri karardı,
Zalimlerin zulmüne, göz göre ortak oldu,
Canlar biri birini, dönek sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

Dinci zalimler zulmü, yıllar önce başladı,
Türk Ulusu bunları, gerçek Müslüman sandı,
Bası dindar olanlar, geç olsa da uyandı,
Canlar biri birini, dinci sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

Hala aç yaşayandan, şükürle doyanlar var,
Bu dünyada sefalet, ahrette cennet arar,
İslam Ülkelerimde, demokrasi ne arar,
Canlar biri birini, kinci sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

İnsanlar her canlıdan, akıllıya inanmam,
Eşekten ve inekten, daha akıllı sanmam,
Bu gaflet uykusundan, yıllar geçse uyanmam,
Canlar biri birini, benci sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

Rap insan suretinde, hayvan yarattım diyor,
Kuran ayetleri de, okursan onaylıyor,
Bunlara tanık oldum, andan içim yanıyor,
Canlar biri birini, binek sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.

Rızazade, ilk ayet oku diye gelmiştir,
En kutsal ibadet bu, peygamber söylemiştir,
İlim ta Cin de olsa, git bul öğren demiştir,
Canlar biri birini, kinci sanıp korkuyor,
Yan yana oturarak, sohbet edemez olduk.
02.06.2022
Fahri Bulut Rızazade