Bir yol kavşağında ömür boyunca
Beklediğin yolcu gelmedi gönül
İçine hasreti ateş koyunca
Bir daha da yüzün gülmedi gönül
Yıllarca bir çürük dala güvendin
Sonu çıkmaz olan yola güvendin
Sırrını her türlü kula güvendin
Kimse kıymetini bilmedi gönül
Gül sunduğun sana kaşını çattı
Bağrına bastığın göğsüne battı
Senin güldürdüğün seni ağlattı
Gözyaşın göl oldu, silmedi gönül
Yürüdün ovadan, karlı dağlardan
Çiçekler devşirdin güzel bağlardan
Medet umdun uçan kuştan, rüzgârdan
Ümidin bir türlü ölmedi gönül
Hasret seni bir mecnûna çevirdi
Saadet mülkünü yere devirdi
Dört taraftan firak yoluna girdi
Yolların vuslatı bulmadı gönül
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!