Sohbet Şiiri - Mucurlu Kemal Özdemir

Düşünceler, zihnimde boşalttılar bavullarını,
Astılar giysilerini, kurdular sofralarını.
Başladılar doyumsuz sohbetlerine sıradan.
-Şey, birden terkedilmek, fırlatılıp atılmak,
-Biliyormusunuz; benim hala umudum var,
-İtiraf ettiğimden daha kötüyüm çocuklar,
-Diyorsun ki; ben değiştim, affedebilirmisin?
-Davranışını asla,
-Ama ona bir şans daha verebilirsin.
-Bence sen görmek istediğin şeyi görüyorsun,
-Herşey kadın kokuyordu, giysileri, nefesi,
-Hayat bir işkence, anlık arzularına yenilirsin.,
-Ruhunun boğuk girdaplarında bocalıyorsun,
-Ben aşk mahkumu olmuşum, sen ne diyorsun,
-İyi geceler, ben artık uykuya dalacağım,
-Size de, ben de rüyalar aleminde yol alacağım.